Wybaczenie innym

Wybaczanie jest darem. Gdy zostaniesz nim obdarowana/y – pamiętaj aby tak wielkiej szansy nie zmarnować. Drugiej może już nie być. Wybaczenie to proces, na który potrzeba czasu. Każdy ma prawo do odczuwania bólu, urazy, każdy ma prawo czuć negatywne emocje. Należy pozwolić sobie na ich przeżycie, jeśli zaistnieją. Przepuszczając je przez umysł i ciało pozwalamy na ich uwolnienie. Jednak jeśli zranienie jest zbyt duże i ciągle powraca np. chęć zemsty, buduje się w naszym polu energetycznym zator, który z czasem będzie się powiększał. Niesienie go przez życie zabiera dużo energii. To nadbagaż, który powiększa w życiu ból, cierpienie, pretensje i żal, a to nie potęguje dobrostanu. Przeciwnie, może je nawet stopować lub unicestwić. Dlatego wybaczenie innym jest ważne przede wszystkim dla siebie. Nie robi się tego dla drugiej osoby, tak naprawdę ona nie musi o tym wiedzieć. Nie trzeba się z nią przytulać i mówić w oczy o przebaczeniu. Ten proces to uświadomienie sobie związku miedzy raniącymi zrachowaniami innych ludzi a ich nieszczęściem. Ono nie jest sposobem usprawiedliwienia okrutnego zachowania. Jest sposobem odmowy gromadzenia czyjegoś nieszczęścia w komórkach swojego ciała jako pamięci o złym traktowaniu. Kiedy przejdziesz ten proces, stajesz się wolny.